... ای علی، آفت سخن، دروغ و آفت دانش، فراموشی و آفت پرستش سستی و آفت بخشش، منت نهادن و آفت شجاعت، سرکش بودن و آفت زیبائی، به خود بالیدن و آفت افتخار خانوادگی، فخر فروشی است.
اگر آنقدر نماز بخوانی که مثل کمان دو تا شوی، اگر این قدر روزه بگیری که مثل زه حلاجی بخشکی، این نماز و روزه به حالتان فایده ندارد مگر این که ورع داشته باشید. (یعنی از معصیت و حرام اجتناب کنید)
کتاب :بهترین شاگرد شیخ، نقل از بحارالانوار، ج74، ص87
گاهی انسان با اعمال بدنی تصمیم می گیرد به سوی خدا برود، زیاد نماز می خواند، روزه زیاد می گیرد، کم خوابی به بدن می دهد، غذا کم می خورد، این یک راه است، راه دوم این است که با اصلاح دل به طرف خدا برود، با مراقبت قلبی برود که این راه رساننده تر است.
هر کس که به سخن گوینده ای گوش دهد عبادت او را کرده است، پس اگر گوینده سخن خداوند را بیان کند او هم بندگی خدا را کرده و اگر کلام شیطان را بگوید، بندگی شیطان را نموده است.
فرمود: متحیرین، آنان که در ذکر و یاد خداوند عزوجل سرگشته [و پریشان و آشفته] اند؛ یاد خداوند بارهای گران را از ایشان بر می دارد، و از این روی روز قیامت سبک بال خواهند آمد.