رسول اکرم صل الله علیه و آله هرگز با احدی دست نداد که دست خود را از دست او جدا کند، تا اینکه طرف دست خود را جدا می ساخت و احدی کاری به او نمی سپرد که آن را رها کند، تا زمانی که طرف از حاجت خود صرف نظر می کرد. و با احدی به گفتگو نپرداخت که سکوت کند، تا وقتی که طرف ساکت می شد. و بالاخره هرگز دیده نشد که آن حضرت پای مبارک را در برابر همنشینی دراز نماید.
120درس زندگی از سیره عملی پیامبر اکرم، ص20، به نقل از بحارالانوار، ج1، ص204
1- گروهی که با سوگند بخواهند قیمت کالای خریداری شده را بالا برند.
2- گروهی که با سوگند بخواهند مال دیگران را تصرف کنند.
3- گروهی که از دادن آب زیادی خویش به دیگران دریغ نمایند، که خداوند فرماید: امروز لطف خودم را شامل تو نخواهم کرد همان گونه که دیگران را از زیادی نعمت اعطاء شده محروم نمودی.
ای بنی آدم، بیمار شدم و تو عیادت نکردی، گوید، خدایا چگونه پروردگارم را عیادت نمایم و می فرماید: می دانستی فلان بنده من مریض بود و عیادت او نکردی، و آیا نمی دانستی که اگر عیادت او می نمودی، من نیز نزد او بودم ای بنی آدم طعام طلبیدم و تو ندادی گوید خدایا چگونه تو را طعام می دادم می فرماید: آیا ندانستی که فلان بنده من از تو طعام طلب کرد و تو ندادی. و آیا نمی دانستی اگر به او طعام می دادی جزای آن را از من می گرفتی. ای بنی آدم، از تو آب طلبیدم و ندادی، گوید: چگونه تو را سیراب می کردم، می فرماید: فلان بنده من از تو آب طلبید و تو ندادی، و اگر او را سیراب می نمودی جزای آن را از من می گرفتی.
کسیکه می خواهد آبرویش محفوظ باشد، از جواب دادن خودداری می نماید. و کسیکه با مردمان به مدارا و ملایمت رفتار نماید وی به مقصد و مقصود خود می رسد و راه صواب و درست را طی کرده است. و کسیکه مردمان را بترساند مردمان نیز او را می ترسانند، و کسیکه مردمان را پست و حقیر بشمارد برای او ارزشی قائل نمی شوند.