ای داود، به مظلوم بگو: اگر من دعای مستجاب شده ات علیه کسی که به تو ظلم روا داشته است را به تأخیر می اندازم، به خاطر کامل شدن قضا و فراهم آمدن جهات مصلحت آن است، این جهات بسیار زیاد بوده، تو آن را نمی دانی ولی من احکم الحاکمین هستم...
... و یا این که برای تو در بهشت درجه ای فراهم کردم که بدان نمی رسی مگر این که بر تو ظلمی شود، چون من بندگانم را در مال ها و جان هایشان مورد امتحان و آزمایش قرار می دهم.
مردم بندگان دنیا هست، و دین چون آب دهانیست که بر روی زبانهای آنان جاری است، و تا جائیکه معیشت های آنان فراوان است، متعهد و حافظ دین هستند؛ اما زمانیکه به بلایا و مشکلات آزمایش شوند، دینداران حقیقی به شماره اندک خواهند بود.
« شبی که مرا به آسمان ها بردند به هیچ دری و حجابی و هیچ درخت و برگ و میوه و کلوخی از یاقوت نرسیدم جز آن که بر آن نوشته بود «علی علی علی» و نام علی بر هر چیز نوشته شده حتی بر صورت خورشید و ماه و آب و سنگ و برگ و درخت».
... ای علی، آفت سخن، دروغ و آفت دانش، فراموشی و آفت پرستش سستی و آفت بخشش، منت نهادن و آفت شجاعت، سرکش بودن و آفت زیبائی، به خود بالیدن و آفت افتخار خانوادگی، فخر فروشی است.
و به آن چه نازل کرده ام (قرآن) ایمان بیاورید؛ که نشانه های آن با آنچه در کتاب های شما است مطابقت دارد؛ و نخستین کافر به آن نباشید و آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید (و به خاطر درآمدی ناچیز، نشانه های قرآن و پیامبر اسلام را، که در کتب شما موجود است، پنهان نکنید) و تنها از من (و مخالفت دستورهایم) بترسید(نه از مردم).
عیّاشی در تفسیرش آورده است:
جابر جعفی، تفسیر باطنی این آیه را از امام باقر علیه السلام پرسید. حضرت در پاسخ فرمود: از نخستین کسانی نباشید که به (امامت و ولایت) علی علیه السلام کافر شدند.
پرتوی از فضایل امیرالمومنین ص41-40، نقل از تفسیر عیاشی، ج1، ص60، ح31
اگر آنقدر نماز بخوانی که مثل کمان دو تا شوی، اگر این قدر روزه بگیری که مثل زه حلاجی بخشکی، این نماز و روزه به حالتان فایده ندارد مگر این که ورع داشته باشید. (یعنی از معصیت و حرام اجتناب کنید)
کتاب :بهترین شاگرد شیخ، نقل از بحارالانوار، ج74، ص87